IJsklontjes smelten sneller in water dan in lucht
Zal ik het seizoen maar eens een beetje zorgwekkend afsluiten? Bijvoorbeeld over een onderzoek in Nature Geoscience, waarin wordt gesteld dat het ijs op Groenland en Antarctica sneller lijkt te smelten dan tot nu toe werd gedacht. De onderzoekers legden de bestaande klimaatmodellen naast elkaar en concludeerden dat vooral het warmere zeewater tot een versnelling van het smelten leidt.
Leg een ijsklontje in warme lucht en het doet er een paar uur over voor het is verdwenen, leg het in water van dezelfde temperatuur en het is zo weg, luidt de simpele redenering. De delen van de gletsjers die zich onder water bevinden smelten steeds sneller, waardoor de beweging van de gletsjer als geheel wordt versneld. Onderzoeker Jonathan Overpeck van de universiteit van Arizona zegt (lees hier en hier):
‘This does mean that both Greenland and Antarctica are probably going to melt faster than the scientific community previously thought. This paper adds to the evidence that we could have sea level rise by the end of this century of around 1 meter and a good deal more in succeeding centuries.’
Behalve deze bedreiging van onderen, is er ook een toenemende bedreiging van boven, zei James Screen van de universiteit van Melbourne onlangs tijdens de algemene vergadering van de International Union of Geodesy and Geophysics (lees hier). Screen concludeert in het tijdschrift Climate Dynamics dat de hoeveelheid sneeuwval in het Arctische gebied afneemt in de zomermaanden. Daarentegen valt er steeds meer regen. Het gevolg is dat de reflectie afneemt en dat de ijslaag dus meer warmte opneemt (albedo). Screen:
‘As a result of this temperature shift, we estimate that there has been a 40 percent decrease in summer snowfall over the last 20 years.’
En dan was er ook nog de Amerikaanse Staat van het Klimaat 2010, uitgegeven door het NOAA (een overheidsinstelling!). Ook het NOAA besteedt veel aandacht aan het Arctisch gebied. Over het ijs op Groenland schrijven de onderzoekers:
GRACE satellite gravity solutions (Velicogna and Wahr 2006) are used to estimate monthly changes in the total mass of the Greenland ice sheet. For the hydrologic year 2009/10, i.e., from the end of the 2009 melt season, including October, through the end of October 2010, the ice sheet cumulative loss was -410 Gt, 177% (or two standard deviations) of the 2002-09 average annual loss rate of -231 Gt/yr. The 2010 mass loss is equivalent to a eustatic sea level rise contribution of 1,1 mm. This was the largest annual loss rate for Greenland in the GRACE record, 179 Gt more negative than the 2003-09 average. The 2009/10 hydrological year ended 206 Gt more negative than the recent (2002-09) hydrological year average.
Over een paar weken gaan we verder –dan wacht de klimaattop in Durban en wellicht het einde van het Kyoto-protocol. In de tussentijd heb ik even vakantie, waarin het hopelijk niet te warm wordt – of verraad ik nu mijn persoonlijke geheime agenda?